уполномочить упаўнаважыць
упористый упарты, настойлiвы
упорство упартасць
упорствовать упарцiцца, упiрацца
упорхнуть пырхнуць, паляцець; выпырхнуць
упорядочение упарадкаванне
употребительный ужывальны; ужыты
употребить скарыстаць, выкарыстаць; ужыць
управление 1) кiраванне (дзеянне); 2) упраўленне (установа); 3) лингв. кiраванне
управленческий кiраўнiцкi
упражнение практыкаванне
упражняться практыкавацца
упразднить скасаваць, лiквiдаваць
упредить уст. апярэдзiць, папярэдзiць
упрёк папрок, упiканне, дакор
упростить спрасцiць
упрочение книжн. умацаванне, замацаванне, усталяванне
упрочить умацаваць, замацаваць, усталяваць
упрощение спрашчэнне
упругий пруткi, пругкi
упряжной 1) запражны (конь); 2) вупражны
упряжь вупраж, збруя
упрямец упарты
упрямиться упарцiцца, упiрацца, наравiцца
упрямство упартасць
упрямствовать упарцiцца, упiрацца
упрятать 1) схаваць, захаваць; 2) перен. запраторыць
упущение недашляд, хiба; нядбайнасць
упырь 1) зоол. кажан; 2) ваўкалак, вампiр
уравнение 1) ураўнаванне, ураўноўванне; 2) мат. ураўненне
уравнительный ураўняльны
уравновесить ураўнаважыць
уравнять ураўнаваць, зраўнаваць
урезонить разг. угаварыць, пераканаць
уровень 1) узровень; 2) грунтвага, ватэрпас
уровнять зраўнаваць, параўнаваць
урод вырадак; пачвара
уродливый выродлiвы; пачварны
уродовать нявечыць, калечыць
урожай ураджай
уроженец ураджэнец
урон страта, шкода
уронить 1) упусцiць, скiнуць; 2) кiнуць (слова), сказаць; 3) выранiць (слязу); 4) апусцiць (галаву); 5) перен. страцiць (аўтарытэт)
урчать бурчаць; буркатаць
усадебный сядзiбны
усадьба 1) сядзiба; 2) ист. памесце, маёнтак
усвоить засвоiць
усердие стараннасць, руплiвасць, дбайнасць
усердствовать старацца, завiхацца