спірту і выліваюць у бутлю. Калі напітак пастаіць на сонцы ці ў цяпле некалькі дзён і на
дно пасудзіны выпадзе асадак, яго фільтруюць праз мяшок ад капелюша і зацукроўваюць.
3 патоўчаных костачак пераганяюць ваду і, узяўшы яе з куба першы гарнец ці паўтара, запраўляюць наліўку. На гэтай жа вадзе робяць цукровы сіроп, які надасць наліўцы
салодкасць.
Хто не хоча ці не можа перагнаць ваду, няхай растаўчэ костачкіасобна і залье спіртам, а
калі ён настоіцца ў цяпле, дадасць яго ў наліўку, захоўваючы прапорцыю.
Вострыя запраўкі лепш, каб упрэлі ў печы разам з хлебам, як ніжэйбудзе моўлена, і даваць
іх варта столькі, колькі неабходна для смаку.
NB. Калі наліўка зроблена слабая, льга ўліць моцнага спірту на смак. Ці паўтара гарца
вішань, патоўчаных разам з костачкамі ў каменнай ступцы, заліць чатырма квартамі
спірту і ўсыпаць шэсць гваздзік, адзін лот карыцы, паўлота ванілі. Усё ў закаркаванай
бутлі трымаць месяц на сонцы, потым адціснуць праз сурвэтку, дабавіць цукру, а калі ў
цяпле каламуць асядзе, зліць зверху чыстую наліўку. Рэшткі трэба адфільтраваць праз
прамакальную паперу.
Альбо можна патаўчы пяць лотаў карыцы, адзін лот гваздзікі, адзін мускатны арэх і
пасыпаць гэтымі вострымі прыправамі свежыя вішні ў двухгарцавым паліваным гаршку.
Зачыніць яго накрыўкай, абляпіць цестам і паставіць у печ разам з хлебам на чатыры
гадзіны. Потым вішні дастаць, адціснуць праз сурвэтку, у тым саку развесці цукар і
заправіць ім наліўку, дадаўшы яшчэ столькі ж спірту і трохі карэння. Ці яшчэ змяшаць
аднолькавую колькасць спірту, тройчы перагнанага, і вішнёвага соку і, адпаведна,
колькасць вострых прыпраў.
Запраўка вострая да наліўкі
Усыпаюць у бутэльку з-пад портэру чатыры лоты карыцы, два лоты кардамону, столькі ж
гваздзікі (усё патоўчанае) і заліваюць трыма конаўкамі спірту*. Пасудзіну добра
закаркоўваюць, кладуць у хлебнае цеста — з яго робяць булку, і ставяць у печ разам з
хлебам. Калі булка ўжо спячэцца, даюць ёй цалкам астыць, а тады вымаюць бутэльку і
вадкасць з яе дабаўляюць па лыжцы ў наліўку, спытаючы, ці дастаткова адчуваецца смак
вострых прыпраў.
_________
*Калі наліць спірту больш чым тры чвэрці бутэлькі, ён можа раскалоць яе.
Малінавая наліўка
Гэтак жа з сокам прыпраўляецца, як і вішнёвая. Альбо злёгку памятыя маліны заліваюць
спіртам, ставяць у цяпле ці на сонцы на два тыдні, а потым выціскаюць і запраўляюць
накшталт наліўкі з вішань.
Наліўка з парэчак
Самая лепшая яна з соку, але і з залітых спіртам ягад надта добрая ( глядзі вішнёвую
наліўку).
Наліўка для дам, ці налівачны лікёр
Яго падаюць нават пасля чорнай кавы. Вялікую бутэльку ёмістасцю ў некалькі гарцаў
напаўняюць якімі-небудзь ягадамі і заліваюць тройчы перагнаным спіртам. Ставяць яе ў
цяпле або на сонцы на доўгі ці больш кароткі час, у залежнасці ад таго, хутка ці павольна
ягады пускаюць сок. Напрыклад, суніцы, маліны, парэчкі праз дзесяць дзён ці пару
тыдняў бялеюць. Тады з іх зліваюць спірт, каб ён не ўвабраў пах кіслаты, і па магчымасці
льюць яго другі раз на свежыя ягады.
Вішні і спелы агрэст — з іх вельмі добрая наліўка — трэба трымаць у спірце даўжэй.
Слівы-вадзянкі павінны стаяць некалькі месяцаў, пакуль іх костачкі не насыцяць водарам
спірт. Калі ён набудзе смак і пах ягад, яго працэджваюць праз белы суконны мяшэчак, трохі націскаючы, калі ягады не даўкія. 3 суніц і малін зліваюць лёгка. На кожную кварту