На пахмельле й зялёнка, як самагонка.
Драматургiя побыту
Мая апошняя радня па бацькавай лiнii, пратарэклiвая цётка Марушка скардзiцца:
- У зялезным магазiне тапароў людскiх няма, толькi такiя, як галовы па тэлевiзару адсякаюць...
Выходзiць, цётка i алебарды бачыла.
Ён, паночак...
Прывяла маладзiца малога да доктара. У яго, кажа, з жыватом нешта. Доктар пачынае пытацца:
- Дык яго слабiць?
- Не.
- Яго крапiць?
- Не.
- Тады ён здаровы. Навошта да мяне прывяла?
- Дык ён, паночак, дрышчыць...
Свой адлiк
Адна дзеўка йшла на Пятра дый прыгаворвала сваёй касматачцы:
- Знай, пятля, калi было Пятра, намуразалася, як вiшань...
У кожнага свой адлiк часу.
Рэшата
Пра дзяўчыну, слабую на перадок, канкрэтна пра ейную масёху казалi вушацкiя:
- Гэта ўжо такое рэшата, што й пасеiна адна ня затрымаiцца.
Вобраз рэшата прынiжаны, затое выразна.
Як гэта?
Вушацкая студэнтка загуляла ў Менску. Просiць, каб мацi пайшла ў бальнiцу, узяла даведку, што яна дома прахварэла. Трэба вучобу на год "отсрочить". А мацi нiяк ня можа ўзяць да толку:
- Як гэта адсрачываць? Цi табе, дачушка, далi мяшалкай па срацы?
Захацелi сьцiснуць
Мама прыйшла з канцэрта й пра сучасную моду кажа:
- Паразьдзiралi ўсё, дык спаднiцамi захацелi сьцiснуць...
Выходзiць, што й з моды ёсьць выгоды.
Цяпер
Вушацкая жанчына заўважае:
- Цяпер дзевак замуж аддаюць цельных - тры месяцы пабудзiць i ацелiцца. Ня глядзяць, што цельная, бяруць. Раней бальшыной бралi няцельных, а цэлых.
Па клопату
Старыя цёткi кажуць сваiм аднагоднiцам:
- Ну што, сваiх курэй на курасаднi пасадзiлi ды ўспакоiлiся?
Адгiлела, ад'юрэла, адабрала.
Сама музыка
Мужык на худую жонку:
- Iскрыпка мая, балалайка мая.
Поўна хата музыкi.
Рамонт
У местачкоўца жонка высокая, а ён маленькi. Ды, напiўшыся, жонка б'е й б'е яго. Грокат, грукат стаiць. Выйшла гаспадыня з хаты пасьля чарговае бойкi, а суседка й пытаецца:
- Што ты, Полька, рамонт рабiла?
Неяк гэтая Полька п'яная разьбiла галаву. Абстрыглi нагала. Дык сябры пытаюцца ў цiхманага мужыка, цьвелячыся:
- Цi адрасьлi валасы, цi можна ўжо баньцiкi завязаваць?
Баялася
Вушацкая была за армянiнам замужам. Калi стрэслася бяда ў Арменii, яна была ў мацi ў Вушачы. Мацi замужнiцы казала пасьля:
- Баялася дачка, што мужык затросься й алiментаў ня будзiць.
Блiнная прафесiя
Лiчылася з даўнiны ў вушацкiх: шавец шыiць, а жонка з голаду выiць. Часта яшчэ канкрэтней удакладнялася: