Лежань ляжыць, а яму доля бяжыць.
Па дастатку пякуць букатку.
Хоць наўздагон, ды навыперадкi.
Крычала, крычала: "Падай патарчала!"
I да мяса трэба закраса.
Дзярэцца, як жаба на крэў.
Мужык так гаруiць па жонцы, як баба па iголцы.
Цi мужык памёр, цi праньнiк сплыў.
Будзiць горка - праплююць, а салодка - праглынуць.
Краса пракрасiцца, а розум прыгадзiцца.
Саламяны мужык i залатыя дзеткi, а ня прамяняеш.
Вон! Каб i вонках ня было.
Дурны, аж круцiцца.
Па малаку ног ня павалаку.
Калi сяродка поўная, тады й канцы йграюць.
Зьбiраецца, як сьвёкар полкi (пялёнкi) паласкаць.
Баба, як ракiта, прыжывушчая.
I сьвяты б паскакаў, каб гарэлкi паспытаў.
Асiна ня лясiна, каза ня скацiна.
Ад чаго яму стала, ад круп цi ад сала?
Ня хочаш расказваць - нясi ў кiшанi.
Усё ж ня з-за вугла, а з-за стала.
Бог ня слухаiць, што сьвiньня рухаiць.
Зайшоў за Дунай i дамоў ня бувай.
Каб ня еў, ня спаў, у Амерыцы б стаў.
Будуць блiны каля Дзьвiны.
Гаршчок гаршку ганьбу даець, а абодва дзюравыя.
Чмут-беламут, у чортавы лапцi абут.
Бягом, горб ушчамiўшы.
Як з пiпкi выгарыць.
Прыйшоў з сяла, гонiць з двара.
Што ўбiў, тое i ўехаў.
Кожны сабе мякашом, а другому коркай.
Нiводная гаспадыня пад пяколам ня здохла - усе жывуць.
На балючыя вочы пароша валiцца.
Калi гаспадыня з голаду памрэць, дык яе пад прыпечкам пахаваюць.
Ня хацi ты ракаў i ня мачы ты сраку.
Памог, як кашаль кольцы.
Густая каша дзяцей ня разганяiць.
Дабранач - усе блохi нанач.
Дасьць Бог дзень, дасьць i пажытак.
Ешце, хоць кiшкi на плечы.
Пень гарэў, а воўк сраку грэў, iскра пала й радня стала.
Хто дуж, той лепш.
Абы з рук далоў, а з ног само звалiцца.
Няхай жывець, красуецца, пакуль на х.. ня ўссунецца.
Памагло, ня памагло, а ад сэрца адлягло.
Гадзiць, як благой скуле.
Аж гадзiць, як сьляпы па п..дзе гладзiць.