Яшчэ й марац пад нос зашмарыць.
Вялiк пень, ды дуплен.
Ёсь што казаць, няма каму слухаць.
Цяжка пачаць, а кiнуць лёгка.
Глядзi, каб цябе сарокi ня ўкралi, падумаюць, што сыр, - гэтак вымыўся.
Дванаццаць з поўначы прабiла, прывёз на базар Зуська мыла й пачаў таргаваць.
Кожнае дыханьне любiць папiханьне.
Ня да любеблi, калi рукi пакрэплi.
З Богам, Хадорка, калi людцы здараюцца.
Да Зьмiтры дзеўкi хiтры, а пасьля Зьмiтры, хоць сраку вытры.
У вас папелi, а ў нас паелi.
Цялятка ў срачцы, а ён з абушком бегаiць.
Адарваў гнiлому цяляцi хвост.
Зроб бела й гуляй сьмела.
Шлёп гаўно ў кашу, у панскую, ды ня ў нашу!
Сабака ня зьесь, пакуль ня пакачаiць.
Прайсьцi туркi-баркi.
Горка рэдзька, ды ядуць, дрэнна замужам, ды йдуць.
Валуй раменныя вушы.
Прыдзiць каза да ваза, ды ня будзiць сена.
I духу-паху ня чуваць.
Мая душка ня перабiрушка.
Гэта табе ня ў яйцы пiшчыць.
Хоць за вала, абы дома ня была.
Сава сьпiць, а кур чуiць.
Трэба жыць i мучыцца, пакуль сьмерць налучыцца.
У багатага пана багатыя яйцы.
Напiўся да зялёных мятлiкаў.
У яе маланьня з-пад хваста сьвiшчыць.
Кiй на кiй завадзiць, а абед на абед - не.
З лясочку дачакаеш, а з пясочку - не.
Нечага таму богу кланяцца, каторы на нас ня глядзiць.
Еш, пакуль рот сьвеж, а як завянiць, ня заглянiць (а як памрэш, i калом ня ўвапрэш).
Белае, як сьвiное цела.
Шанасьць такая, як воўк кабылу шанаваў.
Золата ўсюдых золата, а гаўно ўсюдых гаўно.
Пьець, як у бот лiець.
У мяне хоць кунiца, ды ў рот, а ў цябе сiнiца, ды ў год.
Залапiць вочы (даць хабар).
Краса завянiць, а шчасьце ня абманiць.
Вясельле наша - хлеб i каша.
Думай за мара, а сьмерць за плячмi.
Злодзя пройдзiць, хата астанецца, а агонь нiчога ня пакiнiць.
Голад - ня цётка, ён iлжэць i крадзiць.
Цярпi, Грышка, спасён будзiш, а ня выцерпiш, чартом будзiш.
Зьеш х.., а рыба дорага.
Ня будзь выдатнiкам, ня будзь астатнiкам.
Хто чаго хочаць, той таго даскочыць.
Хто чужое ня шануiць, той свайго ня маiць.