Нi ў пiр, нi ў вiр, нi ў добрыя людзi (зь некiм).
Гавары, кум, ды абедай.
За другiм бачыць пажашкi, а за сабой i бярвеньнi ня бачыць.
Цёмна, хоць ражна выставi.
Як на мокрую п...у блохi.
Свой лес - свае зайцы.
Муха ня разарвець бруха.
Торкаў, торкаў, то ў буракi, то ў моркву.
Як хочаш, вышэй сракi ня падскочыш, ты скачаш i яна з табой.
Ляжыць ужо на боскай пасьцелi.
З малачком i зямельку абгонiш (мама дадавала: як абгонiцца ў роце, дык i праглынецца).
За слабо i цыган павесiўся.
I Аўгiньня нявiнна, i Iгнат ня вiнават, а вiнавата хата, што пусьцiла Iгната.
Заробiў бочку мякiны.
Хто дарогу пытаiць, той ня блукаiць.
З усiх капылоў далоў.
Як бязрукаму рукавiцы.
Круцiцца, як жулiк на кiрмашы.
Гакi-бакi забiць (сьпiрацца).
Духi падхартала (ад голаду).
Тое-сёе ды нiчога.
Ходзiць, як няпрыкараны.
Цыганскi пот грэiць.
Добры чалавек пабаiцца кiва, а благi ня пабаiцца i кiя, калi ня паможаць кiў, ня паможаць i кiй.
Куды вароне нi ляцець, усё адно гаўно дзяўбаць.
Хто ня йдзець, той галiцца, а хто зойдзець, той каiцца (замужжа).
Як была ў мяне кабылка мышастая, па вярсьце ў час шастала.
Такiм кавалкам мяса i варона ня падавiцца.
Заробiў курам на соль.
Лыжка гнецца, нос сьмяецца, душа радаваецца.
Нясецца, як чорт з грэшнай душой.
Мужчына абы троху лепшы за чорта, сем красуняў возьмiць.
Якi груган, такая й песьня.
Чорная авечка й белая авечка, а дух адзiн.
Чужыя сьлёзы паб'юць бел-камень, паб'юць i лозы.
Даў пылi, як заяц кабылi.
Бяз прычыны й сьмерць ня бываiць.
Да работанькi анiнютанькi, а да любатанькi - ах мае матанькi.
Яна ўся зь хiтрасьцi сшыта.
Нi да цябе пьюць, нi да цябе здароў кажуць.
Дзе харчы, там i тарчы.
За хатуль ды адтуль.
Дзе любяць - ня ўчашчай, а дзе ня любяць, нагi ня накладай.
Памяць яму заарала.
Старцу пажар ня страшан.
Жывi, пакуль галава сядзiць.
Зялён, што рута, i кiсел, што атрута.
Вырабатаны, як конь.
Хто зь языком, той зь пiрагом.