- У Курты пад хвастом.
Сучка Курта якраз сядзела на падлозе, дзе яма. На тым сьледства й скончылася.
Даўно сьпяць
Выйшла дзеўка замуж. Ночы зiмовыя даўгiя. А прасьцi ёй даюць дужа. Яна прадзе-прадзе дый прыгаворвае:
- А ў майго таты даўно сьпяць...
Але ў новай сям'i ўвагi не зьвяртаюць.
Цi даўно йдзеш?
Iдзе сабе маладзiца дый, як любiў казаць некалi Караткевiч, маскаля пускае, гучна страляе, бо навокал нiкога. Але празь нейкi час вырашыла азiрнуцца. За ёй iдзе мужчына.
- Цi даўно ты йдзеш, чалавеча?
- Адтаго, як ты першы раз рогнула.
Як ахвяравалася
Маладзiца ахвяравалася паўзьцi ад хаты да царквы. Паўзе. А спаднiца спаўзла. Iдзе чалавек дый пытаецца:
- Як ты паўзеш?
- Як ахвяравалася, так i паўзу...
Дзе два комiны
Пад час польскае акупацыi жаўнеры пасьвiлiся самапасам. У Кавалеўшчыне, што пад Вушачай, дзе нарадзiўся бацька мой, жаўнеры панадзiлiся да крыху заможнейшага кавалеўца. Пазнакай служылi сiнiя вароты. Бедалага, нарэшце, зьняў вароты, тады палякi кiравалiся ў хату, дзе два комiны. Комiн зiмой ня збурыш.
Шыла
Шавец наказваў жонцы:
- Калi памру й будзеш хаваць, пакладзi мне ў труну шыла.
- Што, й там зьбiраешся боты шыць?
- Ды не. Калi ты сядзеш на маю магiлку сраць, каб мог я табе ў зад шыла загнаць...
Там i радзiма
Пасля вайны па фiнансавай лiнii працаваў недалужны, падсьлепаваты Пейсахоў. Зь яго звычайна нязлосна пакеплiвалi, асаблiва дзяўчаты, на якiх ён ласа пазiраў.
Перавялi Пейсахова з раёна ў недалёкi сельсавет. Прыязджае ён неяк у Вушачу. Яго й пытаюць:
- Ну, цi сумуеш ты па радзiме? (Гэта значыць, па Вушачы. Сельсавет чамусьцi некаторым здаваўся ледзь не далёкай дзяржавай).
Пейсахоў прастадушна-тужлiва адказаў:
- Дзе хлеб, там i радзiма.
Паслухалася
Галосiць жонка па мужыку, аж разрываецца i прыслухоўваецца, каб суцешылi. Нарэшце нехта з суседак паспачуваў:
- А досыць табе, Праксэда, убiвацца, пашкадуй сябе.
Гаротнiца плача, але ўжо весялей:
- Калi ж досыць, дык i досыць...
Стаiць
Хварэў дзед. Захацеў скаромiны. Зарэзала жонка пеўня й паставiла ў печку варыць. Памёр, так i не паспытаўшы пявучага мяса. Стаiць кацёл за заслонкай. Плача баба нарасьпеў:
- А ты ж памёр, а твой пеўнiк стаiць...
Такая й мазь
На калёсах мужык вязе Калiнiна. Колы нямазаныя. Рыпяць. Седаку гэта не па нутру. Вазак спыняе каня. Ськiдвае порткi й проста на ўтулкi валiць. Калiнiн абураецца:
- Што ты робiш?
- Якая ўлась, такая й мазь! А не падабаецца - злазь!
Дай дзёрну
Маладзiцы трэба абкласьцi магiлку. Узяла яечак у кошык ды пайшла да пана па дзёран. Прыходзiць i просiць:
- Паночак, дай за яйцы дзёрну.
Пан, ня зразумеўшы каламбуру, шарахаецца ад маладзiцы.
Прыехала
У Вушачу прыехала прадстаўнiца ЦК камсамола. Ходзiць важна адказная. Местачкоўцы заўважаюць:
- Прыехала нейкая с цыка й стрыбчыць сабе гэткай начальнiцай... Сiкша...
Пей!
Да лекара прыйшла жанчына ў гадах. Лекар гаворыць, як i належыць "вучонаму" чалавеку, толькi па-расейску. Ставiць шклянку з вадой дый кажа:
- Пей!