15253.fb2
Хто ня быў пастухом, той i гаспадаром ня будзiць.
Бяз прычыны й сьмерць ня бываiць.
Пусьцiўся, Мiкiта, у валакiту й валачыся, пакуль канцы прыдуць.
Халодны татка, халодная матка (вотчым, мачыха).
Няма чаго на дзевак дзiваваць, калi пайшлi старыя бабы блядаваць.
Гэткiх цацаў многа ў срацы.
Будзь здарова, як карова, i багата, як зямля, i пладлiва, як сьвiньня.
Гэтак курыць, як п..да сена есь.
Яно ж ня з лапцем варылася. Калi лапаць укiнуць, i то смачней.
Ён, як цыган, як надзенiць надзетку якую, пакуль ня звалiцца, носiць.
Ззаду навыскачку.
Я такую ласку i ў жыда знайду.
У яго ў галаве ўжо зробiлiся лялькi такiя дурныя.
Дзе рот, там i смурод.
Хто яго абманець, той на тачылi мора пераплывець.
Цяпер усе хiтрыя - пайшлi ў гандлёўшчыкi, дурных няма.
Каб табе моль пяты пабiла!
Ня ўздыхай: няма й няхай.
Рыба куплена, воз накрыт!
Валi на бурага - буры ўсё зьвязець!
Дзе павернiцца, там i ўперднiцца.
Чудно бабскае судно: унiз дзюркай, а ня цячэць.
Нiводзiн бык карову ня забоў, нiводзiн мужык жонку ня забiў.
Кароста ня проста - панская хвароба.
Ад каросты ня ўмiраюць, толькi рукi ня гуляюць.
К нашаму берагу плывуць то х.i, то трэскi.
З мора на караблях, а зь п...ы на лыжах.
Раськiнь ножкi, як баран рожкi!
Злосьцi поўны косьцi, а сiлы з катовы кiлы.
Мы паедзiм, мы пайдзём, надаелi мы людзём.
Я сваю Марынку хоць пасярод рынку!
(кнiга "Здубавецьця")
Вушацкiя песьнi, папеўкi, як i ўся народная паэзiя наогул, ужываюць скаромныя словы й вобразы. У вуснах народнай песьнi, абрадавай цi побытавай, любое слова гучыць цнатлiва, бо гэта йдзе яшчэ ад паганства, якое ня карысталася фiгавым лiстком. Насельнiкi халаднаватай часьцiны планеты грэлi свой юр, ятрылi сябе словам моцным, як пяршак. Каб род ня зьвёўся.
* * *
Цераз кладачку, цераз зыбкую
Мужык жоначку вядзець.
- Ой ты, кладачка, ой ты, зыбкая,
Ты ня гнiся пада мной,
Ой ты, жоначка, мая любая,
Ня сварыся ты са мной.
Выпi чарачку-пазлачаначку,
Ой ня будзь жа пьяненька,
Радзi сем сыноў i дачушачку,
Ой ня будзь жа старанька.
- Ой мой любенькi, ой мой мiленькi,
Ўсё ж няпраўдачка твая.
Выпью чарачку-пазлачаначку,
Мушу быць я пьяненька,
Раджу сем сыноў i дачушачку,