- А заўтра, Iван, анi тромбалi-бом, анi дзын-дзалi-дзын, анi за вяровачку.
Тром блiн папалам
Вушацкiм чулася, як звоняць званы ў розных храмах.
У царкве:
Блiны, блiны, клёцкi...
Блiны, блiны, клёцкi...
У касьцёле:
Тром блiн папалам...
Тром блiн папалам.
Галодны жывот чуў сыцiва.
Шчыры фальклор
Звычайна фалькларысты самi, наколькi хапала фантазii дый уменьня кiлзаць рыфму, славiлi калгаснае жыцьцё, старанную працу, дзiва дзiўнае, калектыўнае. А мне запомнiлася чатырохрадкоўе, так бы мовiць, вушацкая дайна, дзе паказаны адносiны калгасьнiка да ўсяго калгаснага:
А ў брыгадзе нумар тры
Згнiла бульба на гары,
Старшыня адно гаворыць:
- Ня бяры да галавы.
Гэта звычайна, калi чалавек марна каму грозiцца, кажуць: зробiць яму гразь на гары.
Уважылi
Пад час акупацыi да подпiсу пад партрэтам Гiтлера "вызвалiцель" нехта дадаў "ад мяса, ад малака, ад усяго добрага".
Пасьля вайны ў чахлым вушацкiм скверыку гiпсаваму Ленiну, каб ня азяб, надзелi фуфайку й у працягнутую руку паклалi некалькi мёрзлых бульбiн.
Правадыра ўважылi!
Запомнiла
Лiсiца, шукаючы спажывы, ушчамiлася ў карчэўе. Ня магла галаву выцягнуць. Заяц прыладзiўся дый зрабiў усё, што трэба. Назаўтра бяжыць лiсiца на шарэньнiку, добра ня разгледзеўшы ўчарашняга палюбоўнiка (вушацкiя на хахаля казалi сюбар), вясёла вiтае:
- Здароў, бобра!
- Бобра ня бобра, але вылюб добра!
Тады й надзенеш
Старшыня сельсавету, як i належыла на такой пасадзе, пiў бяз пальцаў. (Звычайна, калi цяля адсаджваюць ад каровы, на першых часiнах у пойла кладуць пальцы, i паёнiк прывыкае пiць.) Жонка абнасiлася. Запрасiлi на нейкiя гулi. Жонка й лямянтуе, што няма чаго надзець.
- А ты надзень сукенку ў гарошак.
- А дзе яна? Няма.
- Як будзе, тады й надзенеш.
I сам дзiўлюся
Прахапiўся сярод ночы гаспадар, i нешта павяло яго ў клець. А там злодзя. Гаспадар за няпрошанага госьця, аж гэта - кум. Дзiва, дый годзе: i кум i злодзя. А тут яшчэ начны госьць дадае:
- Дзiвiся, кумок, i сам дзiўлюся: клаўся на печы, а прачхнуўся ў кумавай клецi...
Добра яшчэ, што хоць ня каля кумы прачхнуўся!
Ды спаць
Цыган прыйшоў наймацца касiць сена да гаспадара. У цане сышлiся. Тады цыган кажа, што трэба пасьнедаць. Прынесла гаспадыня сьнеданьне. Пасьнедаў ды зноў сядзiць.
- Чаму касiць ня йдзеш? - пытаецца гаспадар.
- А давай, бацька, я заадно й паабедаю.
Паабедаў. Сядзiць. На запытаньне прапанаваў:
- А давай, бацька, я й павячэраю. Тады цэлы дзень касiць буду.
Калi зьеў i вячэру, вясёла заявiў:
- А павячэраўшы - ды спаць!
Шчодры
Пан даў бабцы грош. I, як толькi сустрэне дзе старую, пытаецца:
- Бабка, я табе далэм грош?
- Дзякую, паночку, даў.
Адказвала, адказвала бабка на адное й тое ж пытаньне пана, ды ўсё ж ня вытрымала. Падала няшчасны грош шчодраму пану, прыгаворваючы:
- Забiрай назад. Я такую ласку i ў жыда знайду.
Што паслаў