Jes, mi kredas ke la kuna vivo tamen premis nin ambaŭ reciproke laŭ niaj bildoj. En la menso, mi sugestas.
ASTA
(varme emocia) Ho, tion vi neniam diru, Alfred. Estas mi, kiu stampiĝis laŭ vi. Kaj estas al vi, ke mi ĉion ŝuldas, ĉion bonan en la mondo.
ALLMERS
(skuas la kapon) Vi ŝuldas al mi nenion, Asta. Kontraŭe –
ASTA
Ĉion mi ŝuldas al vi! Tion vi ja povas diri al vi mem. Neniu ofero estis tro peza por vi –
ALLMERS
(interrompante) Ĉu do – ofero! Ne prezentu tiaĵon. – Mi nur amis vin, Asta. Ekde kiam vi estis infaneto. (post mallonga paŭzo) Kaj mi ĉiam pensadis, ke estas tiom da maljusteco, kiom mi devis kompensi.
ASTA
(surprizita) Maljusteco! Vi?
ALLMERS
Ne precize pro mi. Sed –
(duone ekstaras de la benko) Pro – patro! (ree eksidas) Al kio vi aludas, Alfred?
ALLMERS
Patro neniam estis vere bonvola kontraŭ vi.
ASTA
(ekscitita) Ho, tion do ne diru!
ALLMERS
Jes, ĉar estas vero. Li ne amis vin. Ne tiel kiel li devus.
ASTA
(evitante) Ne, eble ne tiel, kiel li amis vin. Estis ja tute kompreneble.
ALLMERS
(daŭrigas) Kaj severa li ofte estis ankaŭ kontraŭ via patrino. Almenaŭ la lastajn jarojn.
ASTA
(kviete) Patrino estis ja multege pli juna ol li. Memoru tion.
ALLMERS
Vi ne kredas, ke ili interharmoniis, ĉu?
ASTA
Eble ili ne tion faris.
ALLMERS
Jes, sed tamen –. Patro, kiu alie estis tiel milda kaj molkora –. Tiel afabla al ĉiuj homoj –
ASTA
(silente) Eĉ patrino ne ĉiam estis tia, kia ŝi devus.
ALLMERS
Ĉu via patrino ne estis!
Kontraŭ patro, vi aludas?
Tion mi ja neniam rimarkis.
ASTA
(batalante kontraŭ la ploro, ekstaras) Ho, kara Alfred, – lasu ilin ripozi, tiuj, kiuj estas for. (Ŝi iras dekstren.)
ALLMERS
(ekstaras) Jes, lasu ilin ripozi. (tordas la manojn) Sed tiuj kiuj estas for, – ili ne lasas nin ripozi, Asta. Nek tagon nek nokton.
ASTA
(rigardas lin varme) Post daŭro de la tempo ĉio sentiĝos pli milde, Alfred.
ALLMERS
(rigardas ŝin senhelpe) Jes, ankaŭ vi kredas tion, ĉu ne? – Sed kiel mi supervenku tiujn terurajn, unuajn tagojn –. (raŭke) Ne, tion mi ne komprenas.
ASTA
(petante, metas la manojn sur liajn ŝultrojn) Iru al Rita. Ho, mi petegas vin –
ALLMERS