Kaj aŭdu, paĉjo, – Borghejm aĉetis al mi pafarkon. Kaj ankaŭ trejnigis min pafi.
ALLMERS
Jen, jes, vere estas io por vi, Eyolf.
EYOLF
Kaj kiam li venontfoje revenos, mi ankaŭ petos lin instrui al mi naĝi.
ALLMERS
Naĝi! Ho, sed kial vi do tion volas!
EYOLF
Jes, ĉar ĉiuj knaboj malsupre sur la marbordo, ili scipovas naĝi. Estas nur mi, kiu ne scipovas.
ALLMERS
(kortuŝita, metas la brakojn ĉirkaŭ lin) Estas permesite lerni ĉion kion vi volas! Ĉion kion vi mem deziras lerni.
EYOLF
Jes, ĉu vi scias kion mi pleje deziras, paĉjo?
Pleje mi deziras lerni fariĝi soldato.
ALLMERS
Ho, eta Eyolf, estas multaj aliaj okupoj, kiuj estas pli bonaj ol tiu.
EYOLF
Jes, tamen kiam mi estos granda, tiam mi ja devas esti soldato. Tion vi ja scias.
ALLMERS
(premegas la manojn) Jes, jes, jes; ni vidos –
ASTA
(eksidas ĉe la tablo dekstre) Eyolf! Venu al mi, kaj mi ion al vi rakontos.
EYOLF
(iras al ŝi) Kio estas, onklino?
ASTA
Imagu, Eyolf, mi vidis la Rato-fraŭlinon.
EYOLF
Ĉu! Vi vidis la Rato-fraŭlinon! Ho, vi nur ŝerctrompas min!
ASTA
Ne, estas vero. Mi vidis ŝin hieraŭ.
EYOLF
Kie vi do vidis ŝin?
ASTA
Mi vidis ŝin sur la vojo, ekster la urbo.
ALLMERS
Ankaŭ mi vidis ŝin ie en la kamparo.
RITA
(kiu sidas en la sofo) Eble ankaŭ ni vidos ŝin, Eyolf.
EYOLF
Onklino, ĉu ne estas strange, ke ŝi estas nomita Rato-fraŭlino?
ASTA
La homoj nur nomas ŝin tiel, ĉar ŝi iras tra kamparo kaj laŭ bordoj forpelante ĉiujn ratojn.
ALLMERS
Efektive ŝi laŭdire estas nomita fraŭlino Lup, mi kredas.
EYOLF
Lup? Tio ja signifas lupo.
(Frapetas lin sur la kapon) Jen, ankaŭ tion vi scias, Eyolf!
EYOLF
(pensema) Do eble estas vero, ke ŝi estas lup-fantomo dum la nokto. Ĉu vi tion kredas, paĉjo?