IFIGENIO.Ne profanu
Per furiozo kaj per mortigado
La templon de l’ diin’. Al la amaso
Ordonu stari pace kaj aŭskultu
Pastrinon kaj fratinon!
ORESTO.Diru, kiu
Li estas, tiu, kiu nin minacas?
IFIGENIO.Respektu en li reĝon, kiu estis
Por mi la dua patro! Ne koleru
Min, frato! La infana mia koro
Konfide metis nian tutan sorton
En lian manon. Vian entreprenon
Konfesis mi al li kaj mi tiele
Animon mian savis de perfido.
ORESTO.Ĉu pace li permesas forveturon?
IFIGENIO.Min silentigas via nuda glavo.
ORESTO (enigante la glavon en la ingon).Parolu! mi obeas viajn vortojn.
SCENO KVINA.
LA SAMAJ. PILADO kaj tuj post li ARKAS (ambaŭ kun nudigitaj glavoj).
PILADO.Ne perdu tempon! Jam la lastajn fortojn
La niaj nun kolektis; repaŝante,
Cedante malrapide, ili estas
Premataj en direkto al la maro.
Sed kian paroladon inter princoj
Mi vidas! Tio estas ja sendube
La respektata kapo de la reĝo!
ARKAS.Kviete, kiel ĝi al vi konvenas,
Vi, reĝo, staras kontraŭ malamikoj.
La aroganta entrepreno estos
Punita baldaŭ. La anar’ ilia
Falante cedas; jam la ŝipo estas
En niaj manoj. Vi nur vorton diru,
Kaj tuta ĝi en fajro staros.
TOAS.Iru,
Al la popol’ ordonu trankviliĝi!
Neniu tuŝu nun la malamikojn,
Dum ni parolas!
(Arkas foriras.)
ORESTO.Mi akceptas. Iru,
Amiko mia kara, kaj kolektu
La reston de l’ anaro! kaj silente
Atendu, ĝis ni vidos, kian finon
Al niaj faroj la ĉiel’ preparis!
(Pilado foriras.)
SCENO SESA.
IFIGENIO. TOAS. ORESTO.
IFIGENIO.Mi tremas. Antaŭ ol komencas vi paroli,
Mi petas, liberigu min de zorgoj!
Mi timas malfeliĉon, se vi, reĝo,