Jay i Liz Coburn rozwiedli się. Kristi, druga córka, ta bardziej uczuciowa, wybrała życie z ojcem. Coburn został mianowany dyrektorem EDS do spraw zatrudnienia na kraj. We wrześniu 1982 r. wraz z Rossem Perotem juniorem jako pierwszy obleciał świat helikopterem. Maszyna, na której tego dokonali, znajduje się obecnie w National Air and Space Museum w Waszyngtonie. Nazywa się „Duch Teksasu”.
Paul został rewidentem księgowym EDS, a Bill dyrektorem Programu Pomocy Medycznej w Dziale Ochrony Zdrowia.
Joe Poche, Pat Sculley, Jim Schwebach, Ron Davis i Rashid nadal pracowali w EDS w różnych częściach świata. Żona Davisa, Marva, 18 lipca 1979 r. urodziła chłopca, Beniamina.
Keane Taylor został dyrektorem oddziału EDS w Holandii, gdzie przyszedł potem także Glenn Jackson. Gayden dalej był prezydentem EDS World, a przez to szefem Taylora.
John Howell został pełnoprawnym udziałowcem firmy Toma Luce’a – Hughes amp; Hill. Angela Howell 19 czerwca 1980 r. urodziła jeszcze jedno dziecko, dziewczynkę o imieniu Sarah.
Rich Gallagher l lipca 1979 r. opuścił EDS. Pochodząc ze wschodu USA, nigdy tak naprawdę nie czuł się jednym z chłopaków firmy. Dwaj inni pracownicy z tych samych stron – Lloyd Briggs i Paul Bucha – odeszli mniej więcej w tym samym czasie.
Również Ralph Boulware rozstał się z EDS.
Lulu May Perot, matka Rossa, zmarła 3 kwietnia 1979 r.
Ross Perot junior ukończył uniwersytet i na jesieni 1981 r. zaczął pracować dla swojego ojca. Rok później to samo zrobiła Nancy Perot. Sam Perot po prostu dalej robił coraz większe pieniądze. Jego nieruchomości zyskały na wartości, jego spółka naftowa znalazła nowe źródła, a EDS zdobywało coraz liczniejsze i większe kontrakty. Akcje EDS, wyceniane w okresie pobytu Paula i Billa w więzieniu na około osiemnaście dolarów za sztukę, cztery lata później były warte sześć razy tyle.
Pułkownik Simons zmarł 21 maja 1979 r., po serii zawałów serca. W ostatnich tygodniach życia jego nieodłączną towarzyszką stała się Anita Melton, wesoła stewardesa z Boeinga 707. Ich związek był dziwny, a zarazem tragiczny – nigdy nie zostali kochankami w sensie fizycznym, ale byli w sobie zakochani. Mieszkali razem w domku gościnnym, przy posiadłości Perota w Dallas. Ona uczyła go gotować, a on namówił ją do joggingu i mierzył jej czas. Dużo chodzili razem, trzymając się za ręce. Po śmierci Simonsa jego synowi Harry’emu i żonie Harry’ego Shawn urodził się chłopiec. Nazwali go Arthur Simons junior.
4 listopada 1979 r. ambasada USA w Teheranie została ponownie zaatakowana przez wojowniczych Irańczyków. Tym razem wzięli oni zakładników. Pięćdziesięciu dwóch obywateli amerykańskich przetrzymywano w zamknięciu przez ponad rok. Misja mająca na celu uwolnienie ich, zorganizowana przez prezydenta Cartera, znalazła swój sromotny koniec w pustyniach środkowego Iranu.
Wtedy jednak Carterowi nie pomagał Simons.
Dodatek
Sąd Okręgowy Stanów Zjednoczonych w północnym Teksasie, rejon Dallas.
Electronic Data Systems Corporation Iran (EDSCI)
Przeciw
Organizacji Ubezpieczeń Publicznych (SSO) Rządu Iranu,
Ministerstwu Zdrowia i Opieki Społecznej Rządu Iranu,
Rządowi Iranu
NO. CA3 – 79 – 218 – F
(Wyjątki z rozpoznania faktów)
Ani EDSCI, ani też nikt inny działający w imieniu tej firmy nie otrzymał kontraktu, będącego przedmiotem sprawy, nielegalnie. Nie znaleziono żadnych dowodów wskazujących na przekupstwo jakiegoś urzędnika czy pracownika Strony Pozwanej, mającego na celu uzyskanie kontraktu. Zebrane w sprawie dowody nie wskazują też na istnienie oszustwa ani korupcji w procesie otrzymania kontraktu (…).
Cena kontraktu nie była wygórowana, przeciwnie – zebrane dowody wskazują, że była ona racjonalna i zbliżona do opłat pobieranych przez EDS za podobne usługi od innych. Podobny wniosek wypływa również z porównania tej ceny z opłatami za podobne usługi, pobieranymi przez innych w dziale opieki zdrowotnej (…)
Zaniedbanie przez SSO i Ministerstwo dostarczenia pisemnego powiadomienia o nieakceptacji nie zapłaconej faktury było błędem niewybaczalnym i stanowiło naruszenie kontraktu. Przydzielenie Towliatiego do SSO, jako Zastępcy Dyrektora, nie mogło tutaj stanowić wytłumaczenia. Sąd nie znajduje dowodów na to, że czynności służbowe dr Towliatiego wpłynęły na proces zatwierdzenia faktur ani też, że postępował on niewłaściwie w swoim badaniu realizacji kontraktu. Dowody wykazały, że Ministerstwo i SSO miały pełną i permanentną możliwość kontrolowania działalności EDSCI. Ponadto, nie są wiarygodne dowody oszustwa, lub tego, że EDSCI było w zmowie z kimkolwiek w celu zdobycia bezprawnego zatwierdzenia zapłaty swoich faktur lub uniemożliwienia Stronie Pozwanej przeprowadzenia rzetelnej oceny działalności EDSCI w ramach kontraktu (…)
EDSCI nie naruszyło w sposób istotny swoich zobowiązań dotyczących działalności w ramach kontraktu, działało faktycznie w zgodzie z opisem i harmonogramem swoich obowiązków w każdej fazie, aż do dnia 16 stycznia 1978 r., daty wygaśnięcia kontraktu (…)
Rewindykacja w ramach kontraktu nie sprzeciwia się roszczeniom Strony Pozwanej, nie popartym dowodami, jakoby EDSCI otrzymało kontrakt przez oszustwo lub przekupstwo.
Konkretnie, dowody nie wykazały, aby stosunki EDS z Grupą Mahviego były nielegalne. W czasie wykonywania kontraktu i działalności w jego ramach prowadzonej przez EDSCI nie złamano prawa obowiązującego w Iranie (…)
Strona Powodowa dostarczyła aż nadto dowodów ukazujących fakty i rezultaty swoich usług – zeznania osób, które kierowały operacją podłączania systemów przetwarzania danych, fotografie przedstawiające różne etapy rozbudowy funkcji przygotowywania danych, jak również raporty o korzyściach płynących z realizacji kontraktu, przygotowane wspólnie przez EDSCI i Ministerstwo. Żadne wiarygodne dowody nie przeczą temu (…)
(Wyjątki z sentencji wyroku)
Nakazuje się, przyznaje i zarządza, aby Strona Powodowa – Electronic Data System Corporation Iran – otrzymała i zrewindykowała od Strony Pozwanej – Rządu Iranu, Organizacji Ubezpieczeń Publicznych Rządu Iranu oraz Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej Rządu Iranu – razem i oddzielnie, sumę piętnastu milionów stu siedemdziesięciu tysięcy czterystu czterech dolarów (15170404 $) plus dwa miliony osiemset dwanaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt jeden dolarów (2812251 $) tytułem odsetek, plus jeden milion siedemdziesiąt dziewięć tysięcy osiemset siedemdziesiąt pięć dolarów (1079875 $) tytułem opłaty adwokackiej, plus odsetki od tych wszystkich sum w wysokości dziewięciu procent (9%) rocznie od daty dzisiejszej, plus wszystkie koszty niniejszego powództwa (…).