– Яна тут з кім-небудзь сустракалася? – спытаў я, але жанчына запэўніла мяне, што лэдзі Элрай заўсёды сядзела адна і ні з кім не сустракалася.
– Дык што ж яна тады тут рабіла? – закрычаў я.
– Яна проста сядзела ў гасцёўні, сэр, чытала кнігі, а часам піла гарбату, – адказала жанчына.
Я не ведаў, што сказаць, таму проста пакінуў ёй саверэн і пайшоў прэч.
Ну, і што ты пра гэта думаеш? Ты думаеш, гэтая жанчына гаварыла праўду?
– Думаю, так.
– Дык навошта тады лэдзі Элрай прыходзіла туды?
– Мой дарагі Джэралд, – сказаў я, – лэдзі Элрай проста была жанчынай з маніяй таямнічасці. Яна наймала гэтыя пакоі дзеля асалоды хадзіць туды ў вэлюме, уяўляючы сябе гераіняй рамана. Яна прагнула нейкай загадкавасці, але сама была ўсяго толькі сфінксам без загадкі.
– Ты сапраўды так думаеш?
– Я ўпэўнены.
Ён дастаў свой саф’янавы футарал, раскрыў яго і доўга глядзеў на здымак.
– А я нешта сумняюся, – урэшце сказаў ён.
Café de la Paix (фр.) – вядомая кавярня ў ІХ акрузе Парыжу.
Bois (фр.) – маецца на ўвазе Bois de Boulogne – Булонскі лес.
Роў – (анг. Row) маецца на ўвазе Rotten Row – дарога ўздоўж паўднёвага боку Гайд-парку.
Ma belle inconnue (фр.) – мая прыўкрасная незнаёмка.