Charles Bukowski urodził się 16 sierpnia 1920 roku w Andernach w Niemczech. W 1923 roku wraz z rodzicami (ojciec Amerykanin, żołnierz walczący w I wojnie światowej, matka Niemka) wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i zamieszkał w Los Angeles. Ojciec odpowiedzialny za kapralską atmosferę rodzinnego domu, wywarł negatywny wpływ na psychikę dorastającego Charlesa.
Po skończeniu szkoły średniej L.A.High School, przez dwa lata studiował w City College w Los Angeles – dziennikarstwo, język angielski, teatr oraz historię. Jednak bardziej od uczelni pociągała go nauka, jaką mogło dać mu życie – chętnie bywał w podejrzanych knajpach, w których trwonił zarobione pracą fizyczną niewielkie pieniądze na alkohol, hazard i kobiety.
Pierwsze opowiadanie opublikował w 1944 roku w nowojorskim piśmie "Story". Po trudnym początku, kiedy czasopisma i wydawnictwa odrzucały większość jego materiałów, przyszły pomyślne lata 60., kiedy ukazało się kilkanaście książek, i 70., gdy Bukowski wzbudził zainteresowanie wydawców europejskich.Tłumaczony na kilkanaście języków, stał się jednym z bardziej znanych współczesnych autorów amerykańskich. Wieczny outsider – nigdy nie wiązał się i nie był łączony z żadnym ugrupowaniem literackim, koterią, szkołą czy ideologią.
Był wielkim miłośnikiem muzyki klasycznej (wszystko to bardzo często pojawia się w jego twórczości). Pytany o literackie fascynacje, przyznawał się do Walta Whitmana, Hemingwaya, Dostojewskiego i Celine'a. Od 1985 roku był żonaty z Lindą Beighle.
Autor zmarł na raka 9 marca 1994 roku, mając w swoim dorobku około 50 publikacji książkowych – powieści, zbiorów opowiadań i tomów wierszy.