39273.fb2 Ogniem i mieczem, tom pierwszy - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 103

Ogniem i mieczem, tom pierwszy - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 103

Sicz Zaporoska — wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru.

  • z panięty — dziś popr. forma N. lm: z paniętami.

  • Krzywonos, Maksym (ukr. Krywonis, zm. 1648) — jeden z przywódców powstania Chmielnickiego, brał udział w bitwach pod Korsuniem i pod Piławcami, zdobył Bar, Krzemieniec i Połonne oraz Wysoki Zamek we Lwowie, gdzie zmarł kilka dni po bitwie.

  • inwektywa (z łac.) — zniewaga, zarzut.

  • sorok (z ukr.) — czterdzieści, czterdziestka.

  • salwować się (z łac.) — ratować się, uciekać.

  • wiktoria (z łac.) — zwycięstwo.

  • J. W. — skrót od: jaśnie wielmożnego.

  • hetman koronny — Mikołaj Potocki, zwany Niedźwiedzia Łapa, herbu Pilawa (ok. 1593–1651), kasztelan krakowski, hetman wielki koronny w latach 1646–1651).

  • zasiędę — dziś popr.: zasiądę.

  • Tatary — dziś popr. forma M. lm: Tatarzy.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • ordyniec — członek ordy tatarskiej.

  • Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) — miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie.

  • kwap — puch ptasi z pierzyn i poduszek.

  • kosz — obóz kozacki lub tatarski.

  • jasyr — tu: jeńcy, niewolnicy.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • Czerkasy — miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa.

  • Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) — miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie.

  • w łyka — tj. do niewoli; łyka — sznury.

  • chutornicy — mieszkańcy chutorów, tj. pojedynczych gospodarstw, oddalonych od wsi.

  • mołodycia (daw. ukr.) — młoda dziewczyna.

  • riasa (ukr.) — strój duchownego prawosławnego.

  • czaban — pasterz stepowy, koczownik.

  • futor a. chutor — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek.

  • Horodyszcze — miasto w środkowej części Ukrainy, ok. 20 km na płd. wschód od Korsunia.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak.

  • Suła — rzeka w Rosji i na Ukrainie, lewy dopływ Dniepru; nad Sułą leżą Łubnie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.

  • bajdak (ukr.) — duża rzeczna łódź żaglowo-wiosłowa.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • chutor a. futor — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek.

  • Kahamlik — rzeka na środkowowschodniej Ukrainie, na lewym brzegu Dniepru.

  • Ne znaju (ukr.) — nie wiem.

  • did (ukr.) — dziad, żebrak.

  • Ja niczoho ne znaju, pane. Kołyb ja szczo, abo szczo, abo bude szczo, to nechaj mini, oto szczo (z ukr.) — ja nic nie wiem, panie. Gdybym ja coś, albo co, albo cokolwiek, to niech mnie, ot co.

  • Buw, pane (ukr.) — byłem, panie.

  • łycari prijszły (z ukr.) — rycerze przyszli.

  • Odin każe (z ukr.) — jeden mówi.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • Kudak (nazwa z tur.) — twierdza nad brzegiem Dniepru, zbudowana w 1635 r. z inicjatywy hetmana Stanisława Koniecpolskiego, nazywana „kluczem do Zaporoża”, dziś w granicach miasta Dniepropietrowska.

  • poroh (ukr.: próg) — naturalna zapora skalna na rzece, uniemożliwiająca swobodną żeglugę; kraina poniżej porohów Dniepru nazywała się Niżem albo Zaporożem i była zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich.

  • Chortyca — największa wyspa na Dnieprze, na wysokości dzisiejszego miasta Zaporoża, w XVII w. na Chortycy znajdował się ośrodek Kozaków rejestrowych.

  • Sicz Zaporoska — wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru.

  • mens, mentis (łac.) — rozum, tu B. lp mentem.

  • Pater noster, qui es in coelis! sanctificetur nomen Tuum, adveniat regnum Tuum, fiat voluntas Tua — Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja.

  • Sicut in coelo, et in terra (łac.) — jak w niebie, tak i na ziemi.

  • Kudak (nazwa z tur.) — twierdza nad brzegiem Dniepru, zbudowana w 1635 r. z inicjatywy hetmana Stanisława Koniecpolskiego, nazywana „kluczem do Zaporoża”, dziś w granicach miasta Dniepropietrowska.

  • kniahini (z ukr.) — żona kniazia.