39273.fb2 Ogniem i mieczem, tom pierwszy - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 105

Ogniem i mieczem, tom pierwszy - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 105

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • veto (z łac. veto: nie pozwalam) — sprzeciw.

  • bat'ku (ukr.) — ojcze.

  • skonwinkować (z łac.) — przekonać.

  • watażka — przywódca oddziału wolnych Kozaków lub herszt bandy rozbójników.

  • Goliat — siłacz, olbrzym; wojownik o tym imieniu, żyjący w XI w. p.n.e., występuje w Biblii i w Koranie.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • kołpaczek — wysoka czapka bez daszka, z futrzanym otokiem.

  • esauł — oficer kozacki.

  • teorban — lutnia basowa, duży strunowy instrument muzyczny, podobny do bandury.

  • Na wiki wikiw (ukr.) — na wieki wieków.

  • zbroja (starop.) — broń.

  • nieukontentowanie (starop. z łac.) — niezadowolenie.

  • maty (ukr.) — matko.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • watażka — przywódca oddziału wolnych Kozaków lub herszt bandy rozbójników.

  • donia (ukr.) — córeczka.

  • Judasz — zdrajca; postać biblijna, zdrajca Jezusa.

  • raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołowatych, ceniony w sokolnictwie, zwany dawniej sokołem polskim a. sokołem podolskim.

  • berkut (ukr.) — orzeł przedni.

  • semen (daw.) — Kozak na czyjejś służbie, żołnierz.

  • handżar a. kindżał — nóż, sztylet, używany często do dobijania rannego przeciwnika.

  • mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak.

  • usty — dziś popr. forma N.: ustami.

  • Spas (ukr.) — Zbawiciel.

  • zali (starop.) — czy.

  • gorze (starop.) — biada, nieszczęście.

  • Hospody pomyłuj (ukr.) — Boże, bądź miłościw.

  • psi — dziś popr. forma M. lm: psy.

  • mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: zbrojny, Kozak.

  • mołodycia (daw. ukr.) — młoda dziewczyna.

  • prysiudy — element ludowych tańców na Ukrainie i w Rosji; przysiady.

  • pidsusidok (ukr.) — bezrolny chłop, płacący gospodarzowi za mieszkanie własną pracą, komornik.

  • Diakujem, pane (ukr.) — dziękujemy, panie.

  • Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.

  • Baczyw ty (ukr.) — widziałeś.

  • Trastia joho mordowała (ukr.) — niech go cholera weźmie.

  • braha — zacier, męty, pozostałości po pędzeniu wódki.

  • Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.

  • mistrza — tj. kata.

  • per amicitiam (łac.) — przez przyjaźń.

  • delirium (łac.) — szaleństwo.

  • Vale et me amantem redama (łac.) — bądź zdrów i kochaj mnie wzajemnie.

  • Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad jednym z dopływów środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.

  • Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.

  • ergo (łac.) — więc.

  • Czerkasy — miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa.

  • Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) — miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie.

  • Galata — dziś dzielnica Stambułu, położona po europejskiej stronie cieśniny Bosfor, dawniej osobne miasto.

  • Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.