39273.fb2 Ogniem i mieczem, tom pierwszy - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 107

Ogniem i mieczem, tom pierwszy - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 107

wsiów — dziś popr. forma D. lm: wsi.

  • asilum (łac.) — azyl, schronienie.

  • prezydium (z łac. praesidium) — straż, zbrojna załoga.

  • chorągiew — jednostka jazdy rycerskiej, licząca od 60 do 200 jeźdźców.

  • oczeret (ukr.) — trzcina; szuwary.

  • derkacz — ptak średniej wielkości z rodziny chruścielowatych, o charakterystycznym głosie, w Polsce dość rzadko spotykany, bardzo płochliwy.

  • przepiórka — ptak średniej wielkości z rodziny kurowatych, żyje na polach i bagnach, zimuje na południu, chroniony.

  • siromacha (daw. ukr.) — wilk, wilczysko.

  • psi — dziś popr. forma M. lm: psy.

  • wilcy — dziś popr. forma M. lm: wilki.

  • wystrużemy — dziś: wystrugamy.

  • szelma — osoba, która radzi sobie w wielu trudnych sytuacjach, ale czasami działa w nieuczciwy sposób.

  • cyrkumferencja (starop. z łac.) — obwód; żart.: tusza.

  • psi — dziś popr. forma M. lm: psy.

  • kulbaka — wysokie siodło.

  • pleczyki (z ukr.) — ramiona, barki.

  • w jedle (starop. jadło, w jedle) — w jedzeniu.

  • Szczob wam światyj Mikołaj daw zdorowla i szczastje (z ukr.) — oby wam święty Mikołaj dał zdrowie i szczęście.

  • Do chutoriw, pane, do seła (ukr.) — do chutorów, panie, do wsi; chutor a. futor — pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek.

  • łycary prijszli, szczo bitwa buła (z ukr.) — rycerze przyszli, że bitwa była.

  • hospodar wołoski — władca Wołoszczyzny, państwa na terenach dzisiejszej płd. Rumunii, zależnego od Imperium Osmańskiego.

  • maż — tj. ma że; jak ma.

  • eo modo (łac.) — tym sposobem.

  • did (ukr.) — dziad, żebrak.

  • Sokołe jasnyj… Ty dałeko widajesz. (ukr.) — Sokole jasny, Bracie mój rodzony, Ty wysoko latasz, Daleko sięga twoja wiedza i władza.

  • swywoli — swawoli.

  • Zaporoże — kraina poniżej porohów Dniepru, zamieszkana przez społeczność Kozaków zaporoskich.

  • wiktoria (z łac.) — zwycięstwo.

  • hetmany — dziś popr. forma M. lm: hetmani.

  • oczeret (ukr.) — trzcina; szuwary.

  • przebierzem się — dostaniemy się.

  • vitare (łac.) — omijać, unikać.

  • jasyr — niewola tatarska.

  • przedzierzgnąć się — zmienić się.

  • Wołoch — człowiek pochodzący z Wołoszczyzny; Wołoszczyzna — państwo na terenach dzisiejszej płd. Rumunii, rządzone przez hospodara i zależne od Imperium Osmańskiego.

  • chętnie by zbył staniku swego — chętni by się pozbył swojego stanu (szlacheckiego).

  • Galata — dziś dzielnica Stambułu, położona po europejskiej stronie cieśniny Bosfor, dawniej osobne miasto.

  • quo modo (łac.) — w jaki sposób.

  • osełedec (ukr. osełedec: śledź) — warkocz, który w walce chronił kark Kozaka.

  • mistrz — kat.

  • torturów — dziś popr. forma D. lm: tortur.

  • zepsować (starop.) — zepsuć.

  • imparitatem zadać (z łac.) — uznać za niegodnego.

  • sexus (łac.) — płeć.

  • czumak (daw. ukr.) — chłop ukraiński, żyjący z handlu, przewożący swój towar, często na bardzo duże odległości, wozami zaprzężonymi w woły.

  • regimentarz — zastępca hetmana; tymczasowy dowódca; określenie używane w XVII- XVIII w.

  • invidia (łac.) — zazdrość, zawiść.

  • Cunctator własc. Quintus Fabius Maximus Verrucosus Cunctator (280 p.n.e.–203 p.n.e.) — polityk i wódz rzymski, jako dyktator w czasie wojny z Hannibalem realizował strategię walki na wyczerpanie, unikając otwartego starcia; cunctator (łac.) — zwlekający, wahający się.

  • z Kozaki — dziś popr. forma N. lm: z Kozakami.

  • teorban — lutnia basowa, duży strunowy instrument muzyczny, podobny do bandury.