Вітаю росны твой мурог,
I твой блакіт сцюдзена-ціхі,
I свежы перашэпт вятроў
Пад трапяткім крылом бусліхі.
`
Я сам нібыта на крыле
Лячу ў куток пушчанскі
светлы.
Няма чысцей,
няма святлей,
Чым ен, мой самы запаветны.
`
Цякуць праз дні і праз гады,
Цякуць праз нашы сэрцы рэкі.
I ўсе -
ад поля да грады -
Лагодзіць позірк чалавеку.
`