Твая спагада і замілаванне
Прыкрыюць след ганебнага кляйма.
Мне абыякавым цкаванне стане,
Пакуль са мною будзеш ты сама.
Твае пахвалы ці твае дакоры
Мне прынясуць патолю або жаль.
Ты для мяне адна ва ўсім прасторы,
Я пры табе, як закаваны ў сталь.
Я ад сябе адкінуў так далёка
Ўсё, што ліслівасць ці хлусня вядзе,
Каб іх і следу не было навокал,
Каб іх не бачыць, не пачуць нідзе.
Пануеш ты адна ў мяне на сэрцы,
Мне без цябе ўсё нежывым здаецца.