Не будзем шкодзіць злуцы сэрцаў двух;
Любоў любоўю звацца не павінна,
Калі яна мяняецца ад скрух
Або ў якую чорную гадзіну.
Любоў — маяк у часе навальніц,
Яна, як зорка, з цёмнай хмары гляне
І караблю з грымот і бліскавіц
Пакажа шлях надзейны ў акіяне.
Любоў не мерыцца на тыдні, дні,
Яна бясконца, як жыццё на свеце,
Хоць можа час ружовыя агні
Згасіць на ёй, як на ружовым цвеце.
Як хто б няпраўду слоў маіх давёў,
Дык не існуе, значыцца, й любоў.