42389.fb2
Згаджаюся, што друг мой стаў тваім,
А я цяпер — як твой падданы быццам
Яго жаданне — я ж існую ў ім! -
Каб ад цябе як-небудзь адлучыцца.
Не згодна ты, і ён, прызнацца, не:
Ты сквапная, а ён сумленны надта.
Ён — падпісаўшы вэксаль за мяне,
А ты — ліхвярскай прагнасцю абнята.
Цяпер цябе цікавіць не заклад,
Сама не ведаеш, чаго б там болей!
Я перад другам вельмі вінават, -
Цераз мяне ён трапіў у няволю.
Над намі ўлада поўная твая:
Ў няволі ён, без волі з ім і я.