Чаму на час вайною сам не йдзеш ты
І не змагаешся з тыранам сам?
Мой верш слабая абарона, зрэшты,
А што ж мацнейшае ад рыфмы дам?
Ты дасягнуў цяпер свайго узвышша,
І колькі з радасцю далі б табе,
Каб ты сады іх апрацоўваць выйшаў,
Прыняў удзел у веснавой сяўбе.
Закрасавалі б там жывыя кветы
І да цябе былі б падобны лепш,
Чым самых лепшых мастакоў партрэты,
Чым выдатнейшага паэта верш.
Сваім мастацтвам створыш ты такое,
Што будзе жыць і без цябе — табою.