Мой жаль не ў тым, што ты уладаеш ёй, -
Хоць я, прызнацца, сам люблю яе, -
А што яна ўладарыць над табой,
Разбіўшы нас, вось гэта жаль дае!
Я ўсё ж, гарэзнікі, прабачу вас:
Яе ты любіш, бо любіў мяне,
Яна ж, праводзячы з табою час,
Выказвае замілаванне мне.
Яе губляю — ты знаходцы рад,
Цябе — дарунак для яе такі ж.
А сам, пасля маіх падвойных страт,
Я змушаны падняць нялёгкі крыж.
Ёсць тут і радасць: ты — адно са мной,
Дык толькі я любімы ёй самой.