Хай крые бог, што рабства мне паслаў.
Каб я хоць думкай запытаўся нават,
Як час праводзіш ты. Я — твой васал.
Чакаць загадаў — вось мая ўся справа.
Нібы табой зняволены ў турму,
З табой разлучаны, з'яднаны з горам,
Пакорны знаку кожнаму твайму, -
Не папракну цябе сваім дакорам.
Жыві, як схочаш, пані над сабой,
Твая свабода жадных меж не мае.
Сама суддзя ты над сваёй віной,
Калі натрапіцца віна такая.
Чакаю я. Хоць пекла ў тым чаканні,
Цябе ніяк і ні за што не ганю.