Калі навін на свеце не бывае
І ўсё, што ёсць, існуе з прадвякоў,
Дык сам сябе, напэўна, ашукае
Той, хто народжанае родзіць зноў.
Хацеў бы я зірнуць у дні былыя,
За кругабегаў сонечных пяцьсот,
Каб там сказалі кнігі мне старыя,
Каго любіў і пеставаў народ.
Тады пазнаў бы, ад якіх дзівосаў
З'явілася ты ў свеце праз вякі
І хто быў лепш благаславёны лёсам:
Той даўні час ці нашы мастакі.
Адно скажу: які б ні быў чый лёс,
Той час цябе узнёс бы да нябёс.