Найлепшы друг або найгоршы вораг
Дадаць не могуць, каб хацелі нат,
Хоць рыску да праслаўленага ўзору,
Што бачыць свету цэлага пагляд.
Праслаўлена твая знадворнасць звонку,
Але калі ўсё тыя ж языкі
Пра якасць сэрца распачнуць гамонку,
Тады і водгук будзе не такі.
Тваёй душой цікавячыся вельмі,
Глядзіць на справы здзейсненыя свет.
І тут, бывае, водар пустазелля
Зглушае водар самых лепшых квет.
А ліху гэтаму адна прычына,
Што кветнік твой бадай для ўсіх адчынен.