Ты для мяне мацунак лепшы мой,
Як дождж, што ніве смаглай дасць напіцца.
Шчаслівы я каля цябе, з табой,
Як сквапны скнара ля сваёй скарбніцы.
Яму уцеха, што багацця шмат,
Але і страх зладзейскае напасці.
А я не толькі быць з табою рад, -
Хачу, каб свет увесь глядзеў на шчасце.
Тады я задаволены зусім,
Калі са мной ты дзеліш асалоду.
Сустрэць я прагну твой пагляд сваім,
Хоць не заўсёды ён дае лагоду.
Так і вядзе няспынна час мяне:
То маю ўсё, то анічога не.