Пільнуй, каб лета і твайго прыход
Бязлітасна зіма не зруйнавала,
Пакуль дасі красе ў скарбніцу плод
І не напоўніш слодыччу фіяла.
Ты не ліхвяр, калі за ўласны дар
Бярэш аддзяку шчыра, без умовы.
Ты сам свайму багаццю гаспадар,
Сябе паўторыш дзесяціразова.
Калі ўсе новыя ўдзесяцярых
Разоў па дзесяць вобраз твой адновяць, -
І смерць не страшна ў твой апошні міг,
Тваё патомства — вось твая адповедзь!
Занадта ты прыгожы, дасканалы,
Каб гэта ўсё здабыткам смерці стала.