42389.fb2
Цікава б знаць, паэзіяй сваёй,
Што на ўсіх ветразях нясе імкненні,
Спыніў ён лёт фантазіі маёй
І пахаваў у месцы нараджэння?
Ці самы ён, каго якісьці дух
Вучыў ствараць пачварныя стварэнні.
Ці, аб'яднаныя, яны удвух
Мае пазабівалі летуценні?
О, не! Ні ён, ні ўсе дарадцы з ім
Маёй паэзіі забіць не могуць!
Ён, са сваім дарадчыкам начным,
Мяне жудой сваёй не перамогуць!
Але, як ты яго ўзнёс да нябёс,
Я страціў тое: што у сэрцы нёс.