42389.fb2
Калі знялюбіш — знелюбі хутчэй,
Пакуль мне свет рыхтуе ўкрыжаванне.
Ліеш мне горыч — налівай паўней.
Страшней за ўсё чаканне пакарання.
Цяжкое гора пасылае лёс, -
Не трэба і табе з сваім пазніцца.
Навошта б золак мне імжу прынёс,
Калі ўсю ноч грымела навальніца?
Пакінь мяне, ды не ў апошні час,
Калі ушчэнт закатуюць нягоды.
Раптоўна кінь, каб праглынуў я ўраз
Свой горкі жаль ад найвялікшай шкоды.
І што нягоды дробныя тады,
Калі цябе губляю наўсягды?