Я жыў бы так, як ашуканы муж,
Які цябе любіць не перастане.
Кахання цень здаваўся бы яму ж,
Нібыта як сапраўднае каханне.
Не бачу змен у позірку тваім,
У ім няма варожасці ніякай.
Не так, як на абліччы дзе-якім
Накрэслены усіх злачынстваў знакі.
Ты, з ласкі неба, што ад нас вышэй,
На твары маеш пекнаты зіхценне.
Што б ні было на сэрцы, а з вачэй
Заўжды свіціцца яснае праменне.
Красой ты яблык Евы нагадала б,
Каб цнота выгляду адпавядала.