Хто не пакрыўдзіў слабага нічым,
Не назаляў уладаю нікому,
Ўзрушаў хто іншых, сам жа разам з тым
Халодны быў, як камемень нерухомы, -
Той ад жыцця найлепшы мае дар,
Узбагаціць яго сваёй ашчадай,
Той над сабою поўны гаспадар,
Для ўсіх другіх — узор ён і парада.
Належыць лету водар летніх квет,
Хоць кветка тая пацвіце і звяне.
Калі ж загана ў ёй праложыць след,
Нат пустазелле прыямнейшым стане.
Дзядоўнік сэрцу нашаму мілей,
Чым водар цвілых і гнілых лілей.