Адны — віну кладуць на маладосць.
Не хочуць бачыць той віны другія.
А ўсе твае грахі і прыгажосць
Кахаюць маладыя і старыя.
Падобна, як тандэтны самацвет
Зіхціць зырчэй на пальцы у царыцы,
За дабрадзейнасць грэх прымае свет,
На ўсё благое можа ён забыцца.
Як спрытна статак воўк бы ператрос,
Каб мог з'явіцца ў выглядзе ягняці.
Як пакараў бы закаханых лёс,
Каб ты надумала зачараваць іх!
Так не рабі! Ты так любіма мной,
Што й гонар твой я падзялю з табой.