E?geno Onegin(Fragmentoj) - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 8

7 XXXIV

Nun aĉas niaj vojpavimoj,putradas pontoj en forges',en la stacioj — puloj, cimojmalhelpas dormon per agres';manĝejoj mankas. Nur stabileprezlisto pompas, senutilesur muro pendas ĝi: incit'kaj vana mok' por apetit'.Kaj dume vilaĝan'-ciklopoĉe forĝa flam' kun ruĝa hel'kuracas flegme per martel'kreaĵon sveltan de Eŭropo,benante sulkojn ĉe vojrand'kaj kavojn de la patroland'.

XXXVIII

Kastel', adiaŭ, atestantode l' eksa glor'. Ne haltu, nu!Jam blankas fostoj ĉe la randode l' urbo. Laŭ Tverskaja plukaleŝo flugas trans kavetoj.Preteras budoj, inoj, sledoj,lanternoj, buboj, apotek',vendistoj, buĥaran'-uzbek',palacoj, temploj kaj ĝardenoj,butikoj kun diversa var',bulvardoj, turoj, kozakar',kabanoj, modaj magazenoj,balkon', leonoj ĉe pordeg',sur krucoj — da monedoj greg'.