Poezje - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 11

Przyjaciołom

Obeznani w przestrzeniachod ziemi do gwiazd,gubimy się w przestrzeniod ziemi do głowy.Jest międzyplanetarnieod żalu do łzy.W drodze z fałszu ku prawdzieprzestajesz być młody.Śmieszą nas odrzutowce,ta szczelina ciszymiędzy lotem a głosem– jako rekord świata.Były szybsze odloty.Ich spóźniony głoswyszarpuje nas ze snudopiero po latach.Rozlega się wołanie:Jesteśmy niewinni!Kto to woła? Biegniemy,okna otwieramy.Głos urywa się nagle.Za oknami gwiazdyspadają, jak po salwietynk spada ze ściany.