Poezje - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 78

Spadające z nieba

Przemija magia, chociaż wielkie mocejak były, są. W sierpniowe nocenie wiesz, czy gwiazda spada, czy rzecz inna.I nie wiesz, czy to właśnie rzecz, co spaść powinna.I nie wiesz, czy przystoi bawić się w życzenia,wróżyć? Z gwiezdnego nieporozumienia?Tak jakby wciąż stulecie było nie- dwudzieste?Który błysk ci przysięgnie: iskra, iskra jestem,iskra naprawdę z ogona komety,nic tylko iskra, co łagodnie znika –to nie ja spadam w jutrzejsze gazety,to tamta druga, obok, ma defekt silnika.