Poezje - читать онлайн бесплатно полную версию книги . Страница 98

Cebula

Co innego cebula.Ona nie ma wnętrzności.Jest sobą na wskroś cebula,do stopnia cebuliczności.Cebulasta na zewnątrz,cebulowa do rdzenia,mogłaby wejrzeć w siebie cebula bez przerażenia.W nas obczyzna i dzikośćledwie skórą przykryta,inferno w nas interny,anatomia gwałtowna,a w cebuli cebula,nie pokrętne jelita.Ona wielekroć naga,do głębi i tym podobna.Byt niesprzeczny cebula,udany cebula twór.W jednej po prostu druga,w większej mniejsza zawarta,a w następnej kolejna,czyli trzecia i czwarta.Dośrodkowa fuga.Echo złożone w chór.Cebula, to ja rozumiem:najnadobniejszy brzuch świata.Sam się aureolamina własną chwałę oplata.W nas – tłuszcze, nerwy, żyły,śluzy i sekretności.I jest nam odmówionyidiotyzm doskonałości.