XI
Quam cito per senium marces, in prole vicissim
Crescis, ubi partem severis ipse tui;
Quodque in flore tuo vegeti das sanguinis, illud
Crede tuum, iuvenis cum tibi rapta dies.
Providet hoc formae generique; hoc deme, relicta est
Stultitia, et senii marcor, inersque gelu.
Mens tua si cundlis, hic rerum desinat ordo,
Binaque post hominum saecula desit homo.
Is sine prole cadat quem non natura creando
Destinat, informem corpore, mente rudem.
Quaere quibus donet largissima, largius omne
Dat tibi, tu dando dona tuere deae.
Te sibi in exemplar sculpsit, pluresque volebat
Sculpere te, posset ne bona forma mori.