XXIV
En oculus pictorem egit mihi, picta per illum
In tabula cordis forma venusta tua est;
Corporis in compage mei pictura tenetur
Pulchra, novoque artis perspicienda modo.
Namque per artificem spectando videris artem
Eius, et effigies quo tua picta situ;
Pectoris in cella est suspensa, vicemque fenestrae
En oculi supplent, irradiantque, tui.
Nunc oculis oculi reddunt quae mutua, quaeso,
Nosce; mei vera te posuere fide;
Perque tuos, nostro claras in corde fenestras,
Sol penetrare, ut te contueatur, amat.
Non oculis tamen omnis inest sollertia; pingunt
Visa sibi, nequeunt corda videre virûm.