XXXIV
Cur faceres tu me placidae dans omina lucis
Tam male munitum vestibus ire foras,
Opprimeret nubes ut euntem obscaena, tuusque
Turpibus in fumis occuleretur honos?
Nec quod ea velles interdum erumpere nube
Purgavit madidas id satis imbre genas;
Non ita; nemo hominum laudat fomenta, receptum
Dedecus intactum quae remanere sinant.
At pudet admissi; sed quae medicamina quaeso
Sunt ea? non explet damna recepta pudor.
Quod pudeat sontes illi fit tenue levamen
Grande iniustitiae qui tolerabit onus.
At flesti; ah, lacrimae pietas est aurea, flesti;
Omniaque his opibus furta piavit amor.