XLII
Tu quod habes illam, fuerit carissima quamvis
Et mihi, non omnis fit meus inde dolor;
Flendum habeo potius quod te tenet illa, medullam
Cordis eo tactam volnere sentit amor.
Vos tamen, o cupidi, purgem: tu diligis illam
Et mihi dilectam quatenus esse vides;
Illaque me iuvit, specie crudelis, amico
Ipsa meo ob causam morigerata meam.
Quidquid in illo igitur perdam, tamen invenit illa,
Illaque si falsa est, ille lucratus erit.
At sese inveniunt ambo, careoque duobus,
Et mihi certe illi consuluere bono;
Sed laetum, meus est idem mihi, iunctus in unum;
Illaque me solum, — credere fas sit—amat.