XLIII
Est oculis visus in me vis optima clausis,
Namque die observant respiciuntque nihil;
Verum ubi dormivi, te clare deinde tuentur,
Perque diem caeci perbene nocte vident.
At tua si noctis tenebras illuminat umbra,
Quantum, o, laetifices clarior ipse diem!
Eniteas quanto tu lumine, cuius imago
Tenuis ad occlusas est ita clara genas!
O iucundum oculis, inquam, super omnia nostris
Te luce in viridi cernere posse palam,
Qui super obscuros orbes somnoque gravatos
Forma nites tenuis, forma venusta tamen.
Clara dies, dum te videam, densissima nox est,
Noxque dies, ubi te sistit ob ora sopor.