LVII
Me tibi subiectum, quidni delectet adesse
Horis arbitrii temporibusque tui?
Donec enim tu me posces, nullum utile tempus
Est mihi, nulla meum cura requirit opus.
Taedia vix ausim longa increpitare diei,
Respiciens horas dum mihi, care, redis;
Noluerim valde sit visa absentia tristis,
Cum mihi digrediens dixeris ore vale.
Noluerim et curis illud dubitare malignis
Quone loco degas, quid meditere rei;
Me teneam, ut servus, sensu defixus in uno,
Quam facias hilares quos apud esse velis.
Credula res amor est, et quae tua cunque fuere
Acta, voluntatem consulit ille boni.