LXIII
Ante, mei similis, iaceat quam noster amicus,
Fractus ab iniusta temporis ipse manu;
Aut vegetus sit sanguis ab insidiantibus horis
Haustus, et insculptis frons ea plena notis;
Hoc ubi nondum illo progressum mane iuventae
Noctis in abruptum protinus unde cadat,
Regiave haec species vanescere coeperit omnis,
Aut evanuerit, veris et eius opes;
Illud ego in tempus iam munimenta cruentas
Falciferi ad furias firma futura paro;
Ne faciem humanis hanc cordibus exsecet unquam,
E vita fuerit cum mihi raptus amor.
Nigris forma notis ea iam mandetur, ibique
Vivat in aeternis versibus ille virens.