LXIX
Quae videt in te volgus egent nullius, eisque
Fingere mens nihilum pulchrius ulla potest.
Haec tibi per cunctas concessa est gloria linguas,
Dictaque verum intra, laudat ut hostis homo.
Externam speciem sic laus externa coronat;
Haec tamen ora ipsis dissona multa crepant;
Quodque dabant laudis conturbant omne, videndo
Vlterius quam se fert oculata fides.
Sitne tibi inquirunt animi par candor, et illud
Noscitur ex actis coniciturve tuis;
Blandaque dum facies illis, mens invida secum
Foetorem lolii flos, ait, iste refert.
At lolium si flos oleat, causam esse putarim
Hanc ego: communi creverat ille loco.