LXXXI
Seu numeris flero te raptum, sive superstes
Tu fueris, tabet cum mihi funus humo,
Nil metuas; hinc te mors nulla evellere possit,
Exstinctum fuerit cum memor omne mei.
Nomen vita tuum sic immortalis habebit,
Mortua si mecum sit mea fama simul;
Meque ubi communis celarit terra, sepulcrum
In populorum oculis stabit, amice, tuum.
Ac tua erunt monumenta pio mea condita versu
Carmina, quae nondum lumina nata legent;
Et poterunt linguae de te narrare futurae
Presserit has linguas cum diuturna quies.
Semper eris, versus est illa potentia nostri,
Vivus, ubi vera est vita, per ora virûm.