XCIII
Vivere sic pergam decepti coniugis instar
Te ratus integra pectoris esse fide;
Nam speciem ostendes, penitus mutatus, eandem
Ore meus, vel dum pectus aberrat amans.
Nec, quia nil oculis odiosum vivit in istis,
Scire tuas animi fas erit inde vices.
In vario voltu rugisve aut fronte coacta
Plurimum apud numerum perfida corda leges;
Te bonitas divina creans decrevit in ista
Vt facie nunquam non habitaret amor;
Quidquid consuleres, quidquid sub corde moveres;
In facie voluit nil nisi dulce legi.
O genita in pestem mortalibus aurea forma,
Intima ni virtus aequet in ore decus.