Düzlükdən yaranıb, — and içir pərim,
Bu, yalan olsa da, inanıram mən.
Elə zənn edir ki, yoxdur xəbərim
Sadəlövh gənc kimi qadın məkrindən.
Men de göstərirəm özümü cavan,
Ötüb şən günlərim, o bilir, əlbət.
Beləcə daima deyirik yalan,
Hər iki tərəfdə susur həqiqət.
Haqqa niyə baxmır o ehtiramla,
Niyə öz yaşımı demirəm açıq:
Məhəbbət yaşayır saxta inamla,
Yaşdan danışmağı sevmir qocalıq.
Odur ki, qovuşub yar olmuşuq biz,
Yalanla ovunur ürəklərimiz.