Tamen la plenumon postulu precize.
Tiel la frunton vi savos de l' klako
Kaj Balda'n lasos sen pago".
Sin eksentis la pop' pli facile
Kaj rigardas Balda'n pli trankvile.
Jen li vokas lin per tono sinjora:
"He, Balda, mia dungito fervora,
Devas diabloj ĉiumonate
Pagi tributon al mi akurate,
Do miaj aferoj estus agrablaj,
Sed jam tri jarojn ne pagas diabloj.
Post manĝo vi vin al ili direktu
Kaj la tributon kolektu".
Balda al la popo nenion rediris
Kaj tuj al la marbordo foriris.
Tie li kablon komencis tordi
Kaj ĝian randon en maron debordi.
Jen aperas el mar' ĉefdiablo:
"Diru, Balda, por kio la kablo?"
- Mi volas per ĝi la maron eksciti
Kaj kun via gento malpura kviti. -
La majunan diablon kaptis angoro:
"Diru, pro kio la malfavoro?"
- Pro kio? Vi ja la tributon pagi ĉesis,
Vi pagotempon tute forgesis.
Tuj mi faros por mi amuzon
Kaj por vi, hunda gento, konfuzon. -
"Balda, kara, atendu minuton,
Ni pagos plene al vi la tributon.
Atendu, mi la nepon invitos".
Balda pensas: "Nu, ĉi tiun mi superspritos!"
Jen aperas la diablido,
Miaŭas, kiel malsata katido.
"Nu, kampulo-Balda, saluton!
Kian vi postulas tributon?
Pri tributo ne audis diabloj.
De kie do tiuj ĉi malagrabloj?
Tamen ni pagos post la deca trakto,
Laŭ reciproka kontrakto, -
Por ke poste ne estu eraro,
Ni vetkuru, Balda, ĉirkaŭ la maro.
Kiu ĉi tien la unua revenos,
Tiu la tributon prenos".
Balda ekridis: "Diablo amuza!
Kion vi elpensis, ruza!
Ĉu vi intencas kun mi vetkuri,
Kun mi, kun Balda mem konkuri?
Konkuranto vi estas kuraĝa,
Sed vi vetu kun mia frato malpliaĝa".